- UR Chaldaeorum
- UR ChaldaeorumOrche Strab. Orchoe Ptolem. regio sub Babylonia, Abrahami Patriachae patria: quae aliter Urie et Camarina, ut ex Eupolemi opere, de Iudaeis Assyriis traditum est Eusebio, Praep. Euang. l. 9. c. 17. Camarinae, quae Babylomae civitas est, ac quam nonnulli Uriem dicunt, id autem significare Chaldaeorum civitatem. Nempe eo spectat, quod sacerdotes Chaldaeorum καν᾿ ἐξοχὴν Graecis dicerentur Χαλδαῖοι: Chaldaeis autem Cumerin, ut Hebraeis Cemarim: Unde et quartus ex Diis Samothraciis, qui Axiero, Axiocersae et Axiocerso ministraret, nominatus est Camillus seu Casmillus. Ab eadem itaque origine est Camarina, quia in ea degerent Cumerin, i. e. Sacerdotes ac Philosophi gentis, vulgo Chaldaei vocati, quomodo Abraham dictus est reperîsse την` Χαλδϊκὴν, i. e. Chaldaeorum Philosophiam. At eadem civitas Ur et Uroe nuncupata est, quod Ignis in ea coleretur sive cultus is proprius fuerit sive symbolicus Sane et regio tota ab eadem causa Ο᾿ρχὸη dicta est Ptolemaeo; et forte inde Ur nomen castello est Persico: Namque et Persis maxima in veneratione Ignis fuit. Sicut autem Or, est lux, lumen, Sol: sic Ur, significat flammam, ignem, focum, a quo Latin. Uro et Graec. πῦρ, ac German. vuer et vier. Hîc natum esse Abrahamum, verisimile est, quando ex ea dicitur profectus, Genes. c. 11. v. 31. et Haran fratrem ibi mortuum constat, Ibid. v. 28. Imo et de eo fabellam hanc, apud Hieron. Quaest. in Genes.reperias: Pro eo, quod legimus, in regione Chaldaeorum (εν τῇ χώρᾳ τῶ Χαλδαίαν) in Hebraeo habetur Ur Chasdim, i. e. in igne Chaldaeorum. Tradunt autem Hebraei, ex hac occasione, istiusmodi fabulam. Quod Abraham in ignem missus sit, quia ignem adorare noluerit, quem Chaldaei colunt, et, Dei auxiliô liberatus, de Idololatriae igne profugerit. Quod in sequentibus scribitur, egressum esse Tharan cum sobole sua de regione Chaldaeorum: pro eo, quod habetur, de incendio Chaldaeorum, quod videlicet, ignem nolens adorare, igne consumtus sit. Quam fabulam habes etiam in Medras Haggada, ac referunt etiam Salomon Iarchi et Moses Gerundensis. Vide Gerh. Ioh. Vossium, de Idolol.l. 2. c. 64.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.